Trzy Miotły

FoAnna

Bar, lub karczma (jak kto woli). Zarówno dla uczniów jak i nauczycieli nalepsze miejsce na swobodne podaduchy najlepiej przy kuflu kremowego piwa. Miejsce bardzo zadbane. Jest kominek w którym się weseło pali ognień gdy na dworze wieje chłód. Są drewniane stoły i krzesła - które zawsze pachną łagonie sosną. Oczywiście jak na miejsce spotkań czarodziei miejsce dla mugola wydawałoby się zagracone albo bezgustownie urządzone. Ale własnie ten klimat sprawia że wszyscy czują się tu dobrze. Na kominu stoi magiczne radio z którego sączy się przyjemna uchu muzyka.

Pieczarka

<wchodzi.
Siada w ogległym kącie sali, przy zakurzonym, zapomnianym przez świat stoliku.
Pijana samotnością nie zamawia piwa.
Odpoczywa pod czujnym okiem Rosmerty.
Zamyka oczy.
Ucieka do innego wymiaru.
***
Wstaje.
Zasuwa krzesło.
Patrzy jeszcze przez chwilę bezwzrocznym wzrokiem, po czym wychodzi.
Wychodzi, by nauczyć się umierać w sobie.>
[efekt po przesłuchaniu płyty Comy]

Słonko

<po długim łażeniu bez celu i przyczyny, bo tak se jak to mawiała, dotarła do tej knajpy> A już się kuzia mac bałam ze tego burdelu tu nie ma! <Oświadczyła stając w drzwiach. Zza ucha wystawał jej chochlik> No cio się patrzycie mordy kochane? <powiedziała do zgromadzonych rozwierając ramiona, a na gębie się banan wyginał> Effcia wróciła! <I wparadowala do środka, by usadowić swoją szlachetną rzyć na jednym z krzeseł>

<po długiej i beznadziejnie nudnej godzinie spędzonej na obserwacji chochlika próbującego nasikać na jakiegoś faceta, postanowiła się zabrać stąd bo miała inny pomysł. Zawołała Koko i wylazła z knajpy>

Niezłomny

<Wchodzi do pomieszczenia. Wszystko znajome, a takie odległe. Idąc palcami zaczepia o krawędzie drewnianych stołów> Nie mogę po prostu,.. <Spoglądają na niego znajome oczy obrazów. Siada zrezygnowany, włosy palcami rozczesując>

Hermiona Granger

<Wchodzi do baru. Wszystko jest takie jak było. Znajomy widok. Pięknie.
Podchodzi do baru i zamawia piwo kremowe. Juz kieruje się do swojego ulubionego stolika przy kominku gdy nagle dostrzega Goftdritta. Bierze jeszcze jedno piwo i podchodzi do przyjaciela.>
Witaj. Mam dwa piwa kremowe. Napijesz się ze mną?

Niezłomny

<Dwa pierwsze odruchy: uśmiech, i pytanie w myślach „a co to jest piwo kremowe”. Postanawia nie dobijać Hermiony tym pytaniem> Witaj, jasne że tak... <Krzesło jej odsuwa> przepraszam, ze nie przyszedłem do Twojego domku...

Hermiona Granger

<siada na krześle> dziękuje> Stawia sobie piwa na stole i otwiera jedno dla siebie.> Och.. nie przejmuj się.. W nie byłam w domu. Byłam w sowiarni. <Popija piwo> Sowa mi się zgubiła. Już od paru miesięcy jej nie ma. Martwie się o nią...

Niezłomny

<Nie wiedział, co poradzić> Chyba... pamiętam jedną sowę... <Oczy mus się zwęziły> złapałem ją... miała list... do Ronderu... Ronderu... <Pazurami w zęby zastukał> Nic, nie zanudzam <Sięga po piwo>

Hermiona Granger

<Ożywiła się> Pamiętasz? Przypomina Ci się Ronderu?

Niezłomny

<W oczy jej spojrzał> Chyba... miała rude włosy... <Splótł ze sobą palce>

Hermiona Granger

Nie znam wyglądu Ronderu... Przykro mi... <Uśmiecha się> Ale może z tą cegłówką to jednak dobry pomysł?

Niezłomny

Em.... <Zębami zazgrzytał> No dobra... to... wyczaruj jakąś cegłę...

Hermiona Granger

Och.. Żartowałam.. Przecież nie bedę Cię cegłami biła... <Uśmiecha się i wypija łyk piwa>

Niezłomny

<Nic nie powiedział, bo jakoś dziwnie nic nie miał do powiedzenia> Dobre to piwo...

Hermiona Granger

Hmmm... Kremowe. Tak. Naprawdę dober. <Uśmiechnęła się i spojrzała na blat stołu. Był cały porysowany. Pozostały jeszcze nawet te ślady, które Goft wyrył siedząc kiedyś tu z Hermioną. Tak jak teraz. Pewnie on już ich nie pamięta...> A jak tam sprawy z pamięcią?