Boisko do Quidditcha

Martin Black

Boisko, na którym odbywa się gra Qiudditch.

Niezłomny

<Słonce wisiało już dość nisko, kiedy pojawiły się na boisku dwie postaci. Człowiek, i wielki gadopodobny stwór. Boisko pamiętało ich obydwóch. Z tym, ze tego drugiego w innej nieco postaci. Goft szedł u boku Slayd’a, dusząc w sobie zachwyt. Jakby boisko widział pierwszy raz w życiu. Ale czuł, czuł, ze to zna, i że to uwielbia>

Slayd

<slayd wszedł na boisko razem z goftem po czym zwrócił się do Gofta> tym razem trenerze ja przyniosę miotły i piłkę <uśmiechnął się, myślał człek że trener tego nie zapomniał gdyż Goft był dla slayda mistrzem tego sportu, chociaż sam bardzo dobrze grał i latał. Poszedł więc do szatni i wpierw przyniósł dwie najlepsze miotły później zaś wrócił znowu do szatni i przyniósł piłki w skrzynkach. postawił skrzynkę na ziemii i podał jedną z mioteł Goftowi mówiąc> prosze trenerze < po czym sam wziął miotłę i usiadł na niej i sie spytał Gofta> zaczynamy z piłkami czy bez?? <czeka na odpowiedź trenera>

Pieczarka

<Wchodzi na boisko.
Uśmiecha się. >
Mogę się przyłączyć?
<spogląda na puste trybuny.
Nie ukrywa lęku...>

Slayd

Tak, oczywiscie <odpowiada slayd> coś trener sie zamyślił <mówi> To co pogramy?? Jak trener sie namyśli to dołączy do nas

Pieczarka

Do mnie!
<miotła z ociąganiem podnosi się z ziemi.>
Ach..
<bierze do ręki pałkę, uśmiecha się.>
Oczywiście, że pogramy!

Slayd

No to zaczynamy <slayd wziął miotłę i pałkę. Po chwili powiedział> Uwaga <otworzył skrzynię i wyleciały dwa tłuczki. Usiadł na miotłę i wystartował w powietrze>

Pieczarka

<Przygląda się szybującym w powietrzu tłuczkom, patrzy, jak umięśnione dłonie Slayda ściskają pałkę.

Odbija piłkę w kierunku znajomego.>

Slayd

<Chłopak nie zauważył tłuczka i prawie spadł z miotły, po czym piłka zawróciła w strone Slayda, druga także śmignała w jego stronę. Chłopak najpierw nie wiedząc co ma zrobić, ścisnął pałkę i uderzył z całą siła w pierwszy tłuczek, który poleciał daleko w trybuny, zaś druga ciąglę leciała w strone czlowieka, lecz chłopak szybko zrobił trudny manerw i tluczek ominął go>

Pieczarka

<Opiera dłon na miotle, obserwuje zaistanialą sytuację.>
ach... Jak tam?
<Mocniej ściska pałkę, gtowa odeprzeć atak Slayda.>
^^.

Slayd

chyba dobrze, ale wole byc szukającym <uśmiecha sie w oddali, lecz po chwili zauważa że jeden tłuczek chce podejść Pieczarke od tyłu i krzyczy* ZA TOBA!!! *po czym leci w stronę znajomej, drugi zaś tłuczek zaczął i jego gonić>

Pieczarka

<Odwraca się. Z przerażeniem obserwuje szybujący ku niej tłuczek.
Robi szybki unik, lecz piłka momentalnie zawraca.
Obija ją w kierunku przeciwległych bramek, usmiecha się>
Bierzemy kafla (kafel)?

Slayd

możemy wziąść <leci wprost na niego tłuczek, lecz on go nie zauważa, gdyż rozmawia z nauczycielką. Slayd oberwał mocno w prawy bok, po czym spada z miotły i nieco oszołomiony z wysokości około 6 metrów>

Pieczarka

<Patrzy, jak Slayd spada z mioty.>
Zabije się...?
<Zblizając się do ziemi, zaskakuje z miotły. Podbiega do chłopaka, z przerażeniem obserwuje jego ciało leżące na ziemi...>
Martwy?

Eee... Slayd?

Slayd

<chłopak miał otwarte oczy, lecz sprawiał wrażenie że nic nie słyszy, tylko patrzył na Pieczarke. Widać że nic nie rozumie, nic dziwnego jeśli jest oszołomiony po takim upadku>