Boisko do Quidditcha

Pieczarka

<Wpatruje się w jego oczy. Uparcie próbuje dojrzeć w nich choć cień życia.>
Slayd?!
***
<Wstaje. Zdezorientowana przemierza bezmiar boiska, zastanawiając się nad swoją bezsilnością i głupotą.
Podchodzi do leżacego na ziemi chłopaka, przykłada dłoń do jego tętnicy.
Wyczuwa słaby puls.>
***
<Ujmuje w dłonie jego zimną rękę.
Czeka na pierwszą oznakę życią, którą ją obdaruje.>

Slayd

<chłopak odzyskuje przytomnośc po czym mówi> to bolało <uśmiech sie nieznacznie, po czym staje na własnych nogach lekko chwiejąc sie>

Pieczarka

<Odwzajemnia uśmiech.>
Nie dziwię się ;)
<Podąża za Slaydem, wątpiąc czy obrany przez niego kierunek jest właściwy>

Slayd

<chłopak szedł jakby był ślepy i idzie wprost na jedną z bramek>

Pieczarka

<Podbiega. Asekuruje niepewnie kroczącego chłopaka, zdając sobie sprawę, że zaraz zderzy się z jedną z bramek.>
Slayd...?
<Patrzy na niego nieprzeniknionym wzrokiem. Delikatnie przytrzymuje go za ramię.
Oglada się. Widzi jak miotła chłopaka odbija się od ziemi.>
Wszystko w porządku?

Slayd

<chłopak nie uderzył w bramke dzięki pomocy Pieczarki, usłyszał jej głos> słucham?...a czy w porządku? tak wszystko ok <uśmiecha się po czym mówi> może lepiej jak usiądę <po czym chłopak siada na suchą trawe pod bramką>

Pieczarka

Slayd

<Chłopak także nie zamierzał przerywać milczenia i tylko patrzył na latające tłuczki, po czym zaczął masować miejsce uderzenia przez tłuczek. Po otrzeźwieniu się i po dotknięciu ów miejsca aż skrzywił się z bólu i syknął cicho. Po chwili zauważył że ma swą bluzkę trochę brudną od krwi wyciekającej z rany>

Pieczarka

<Zza przymknietych powiek obserwuje, jak chłopak masuje sobie miejsce, w które uderzył go tłuczek.
Uśmiecha się do niego, nie będąc pewna, co wywołało grymas bólu na twarzy Slayda.
***
Dostrzega krew na bluzie chłopaka. Czuje jakby zaraz miała się czymś zadławić. Coś rosło w jej gardle, pozbawiając ją tchu. Opanowywał ją strach.>
Episkey
<szepce. Rana powli zasklepia się, lecz na ubraniu nadal pozostają plamy krwi.>
Slayd?
***
<chowa różdżkę do kieszeni.
Uśmiecha się.>

Slayd

<chłopak patrzy jak sie zalepia jego rana, lecz i to go troche boli> dzięki <uśmiechnął się lekko> słucham? <usłyszał swe imię>

Pieczarka

<porusza delikatnie uszami.>
Nic...
<usmiecha się>
Sprawdzalam łączność :)
[cytat z jakiegoś filmu, ale nie pamiętam już z jakiego :)]

Slayd

aha <uśmiecha się i pyta> i jak idą pomiary? dobra łączność? <uśmiecha sie>

Pieczarka

Dobra...
<jej uszy coraz mocniej drgają.>
Bez zarzutu...
<Wstaje. Podchodzi do najbliższej bramki, opiera się o nią, by Slayd mógł zobaczyć ją w całej stu szcześćdziesiecioosmio centymetrowej okazałości.
Uśmiecha się szerzej.>

Slayd

to dobrze < patrzy na nauczycielkę i uśmiecha się, po czym patrzy na swą rane która sie zlepiła. Następnie spojrzał na bluzke brudną od krwi po czym mowi> pójdę na chwilę do szatni i się przebiorę <uśmiecha i wstaje, po czym kieruje sie ku szatni>

Pieczarka

<Siada na trawie.>
Dobrze...
<Poczeka, wierząc, że wróci.>
Ale wrócisz?