Jezioro

Slayd

powinniśmy ale czy się zmieścimy?

<uśmiechnął się lekko podchodząc do brzegu>

Hermiona Granger

<Podeszła do łódki i wlazła do niej. Tak, wlazła bo prawie wpadła do wody ^^; Usadowiła się na dziobie łódki>
- No nic. Ja sie zmieściłam. Slayd zasiądzie przy wiosłach, z tej racji iż jest mężczyzną, a psorka spokojnie zmieści się za nim. I wszyscy się pomieścimy.!
<Zachęcającym gestem zaprosiła ich do łódki>

Pieczarka

<Uśmiechnęła się do Hermiony.>
Czyżby z wiekiem wzrok się osłabiał?
<Chwyciła łódkę i starała się ją ustabilizować, żeby Slayd mógł wsiąść.>

Slayd

nie wiem

<odpowiedział Pieczarce i usiadł za wiosłami>

wskakuj

<powiedział z uśmiechem>

Pieczarka

<weszła do łódki, mocząc sobie sukienkę i ochlapując przy okazji Hermionę i Slayda.>

Hermiona Granger

<Zasłoniła się rękami przed wodą lecącą w jej stronę. Taki odruch człowieka>
- Heeej! Ta woda jest mokra!
<Nagle uświadomiła sobie co powiedziała i roześmiała się głośno. Bo jak woda nie ma być mokra? ^^; >

Slayd

<nic nie powiedział, tylko sie uśmiechnął>
Hermiono woda jest zwykle mokra
<zaśmiał się wesoło>

Pieczarka

Liczymy na siłę męskich ramion, czy też macie propozycje zaklęcia, jakiego możemy użyć? <uśmiechnęła się smutno.> Ta łódka raczej nie wygląda na taką, która sama dopłynie do brzegu...

Slayd

powiosłuje <powiedział biorąc wiosła do rąk>

Hermiona Granger

- Moja wiedza magiczna nie sięga zaklęć no pływające łódki ^^;
< Uśmiechnęła się i patrzyła jak Slayd wsiada>
- Myślę, że Slayd se poradzi. Jeśli nie, to będziemy płynąć sami na brzeg...

Cerber Rex

<Jezioro, jakże piękne w swoim majestacie. zapewne jeszcze piękniejsze z perspektywy tych, co na łódce siedzieli. ujrzeć mogli, o ile patrzyli, jak od strony lasu, ku brzegowi łagodnemu wychodzi zwierze. kształt rozmazany zbija sie w sylwetkę wielkiego psa. większego, niż normalne owczarki. a ten pies, chudy i zabiedzony,a mimo to olbrzymi. i na karku trzy głowy niesie. trzy głowy spuszczone ku ziemi. i podchodzi do brzegu, by zaspokoić pragnienie. Cerber, acz musi mieć coś w sobie, ze nie boi sie tu wyjść., tu, gdzie tak blisko juz do zamku. jedna z głów psa podniosła sie, i popatrzyła na osoby w łódce. ogon jakby nieznacznie sie zakołysał>

Slayd

- przecież że sobie poradze

<powiedział z lekkim uśmiechem i zaczął wiosłować. Zauważył zwierze lecz nadal wiosłował>

Hermiona Granger

- A więc przygoda się rozpoczyna.
<Odwróciła się w stronę wyspy i przyglądała się jak ląd się przybliża.>

Cerber Rex

Slayd

<nie widział już psa i płyneli dalej prawie bedąc u celu>

tak prygoda

<uśmiechnął się lekko>