Chata Hermiony na skraju Zakazanego Lasu

predatorek · Gość

Eeee? <Drapie się po głowie> Cos mi tu posmiarduje... <Podchodzi do patelni i wyżera co tam zostało. Znajduje wegetę na półce, ładnie mu pachnie, więc zjada ją razem z opakowaniem.
Beka i wychodzi (za Hermioną rzecz jasna!)>

Słoneczko · Gość

Martin Black

<Przychodzi. Nikogo wczesniej nie było. Nagle widzi Ewkę. Podchodzi do niej.> Witaj. czy zgodzisz się na to, aby lekcja odbyła sie teraz? I tak jesteś jedynym moim uczniem..

Słoneczko · Gość

<Zeskakuje z ławeczki cała zadowolona, że jednak lekcja się odbędzie (bo ona jest gupia i lubi się uczyć)> No pewnie! <prawie krzyczy tak się cieszy> ja jeszcze raz sorry, ale nie mogłam...

Martin Black

Wporządku. <Cieszy sie widząc entuzjazm Ewki.> dzisiejsza lekcja odbędzie sie przy tej chatce, ponieważ są tu odpowiednie drzewa. W parku ich nie ma, a nie chcę Cię zabierac do Zakazanego Lasu. <Podchodzą do rosnęcego nieopodal cisu.> Dziś poznamy nieśmiałki. Żyją one przeważnie na drzewach różdżkowych. na tym cisie udało mi się wyszukac jednego. A teraz regółka: NIEŚMIAŁKI - magiczne zwierzęta, strażnicy drzew. Żyją w drzewach, z których wykonuje się różdżki. Są podobne do chochlików, drewniane stworzonka. Mają guzkowata, brązowe nogi i ramiona, płaską podobną do kory twarz, niektóre wyglądają jak gałązki. Są strażnikami drzew, zwykle żyją w drzewach różdżkowych. Żywią się kornikami i jajami chochlików jeśli uda im się je zdobyć. Jeśli się złoszczą mogą człowiekowi wydłubać oczy palcami, które są bardzo ostre;
<Przerywa na chwilę swój monoleg> Praca domowa: Opisz nieśmiałki swoimi słowami na minimum 3 linijki. Prace wyślij mi na PW. I zadanie dodatkowe: Narysuj nieśmiałka w oparciu o podany przezemnie opis. (Możesz narysowac go w Paincie, lub na kartce i go zeskanowac.)
<Przerywa na chwilę poczym ciągnie dalej.>
Musisz mi wybaczyc ale to już koniec lekcji. Sprawy mnie gonią. Do widzenia. <Odchodzi do zamku>

Słoneczko · Gość

Eee.. spoko <w innym przypadku może by się wkurzyła, ale w końcu to jej wina, ze tak wyszło, bo nie przyszła na umówioną godzinę. Notuje co uważa są stosowne> OkO, spoko, dowidzenia <zabiera się i wychodzi>

Hermiona Granger

<Wchodzi do swojej chatki. Idzie do kuchni i nastawia wodę na herbatę. Sięgo do szafki po swój ulubiony, porcelanowy kubek w kwiatki. Zaparza herbatę i wychodzi przed domek. Siada na laweczce i przygląda się obłędnemu zachodowi słońca. Myśli o tym wyśmienitym chumorze który miała gdy odchodziła z Trzech Mioteł. Co mnie wprawiło w tak wyśmienity nastrój?? To na pewno Slayd... Miły chłopak.. Ale on ma teraz swojego smoka. N ie bedzie miał czasu dla nikogo innego. Jej myśli skierowały się na inny tor. Na tor jej dzieciństwa. Dlaczego ON tak postąpił?? Dlaczego zabił ich? Zniszczył moje dzieciństwo... Co w tym takiego że jestem metamorfomagiem? No tak.. Dla niego to niezły dar... Ale po co ja mu byłam?? Przeciesz wie że przy pierwszej okazji bym uciekła.. Ale na szczęście już koniec. Nie ma go... Nie żyje...>
<Usmiechnęła się sama do siebie i podciągnęła nogi tak, że dotykały jej brodę. Szczelniej otuliła się zwiewnymi szalami, które nosiła i powróciła do delektowania się widokiem zachodzącego słońca>

**************************************************
<wchodzi spowrotem do domku i siada za stołem. Spogląda przez okno na błonia>

**************************************************
<Wychodzi z domku i kieruje się w stronę parku>
**************************************************
<Przychodzi razem z Lorencem. Prowadzi go do kuchni> Tu jest moja mała kuchnia. Czuj się jak u siebie w domu.

Pieczarka

<Kołacze do drzwi.>
"Bez pracy nie ma kołaczy"
hmm... czyżbym była kołaczem?
<Tym razem puka, w celu zwrócenia na siebie uwagi gospodarza.>

^_^'

Hermiona Granger

<Słyszy pukanie. Hermiona rzadko ma gości.. Hmm... Czyżby to się miało zmienic? Jednak to bardzo miło, że ktoś jeszcze pamięta o takiej pustej i nieciekawej osobowości jak hermiona. Otwiera drzwi i widzi Pieczarkę. Niecodzienny gośc..>
Witaj. Wejdziesz?
<wykonuje ruch ręką zapraszający w swoje skromne progi ^^>

Pieczarka

Ach, witaj!
<rozradowany głos jej duszy krzyczy "yo!", "yo!", "yo!".
Cieszy się, mogąc zobaczyć jakąś istotę.

Przekracza próg, tym samym znajdując się w mieszkaniu znajomej.>
Mmmmmmm...
<uśmiecha się subtelnie.
Ostatnimi czasy zapomniała czym jest radość, więc ta chwila jest jak... przypomnienie materiału przed pracą semestralną...>

Hermiona Granger

<Słysząc pomrukiwanie pieczarki uśmiecha się do siebie. Zaprasza ją do kuchni i nastawia woe na herbatę>
Jak miło Cię widziec... Usiądz.

Pieczarka

<Siada, ciesząc się z otrzymanej propozycji>
Ach, jak miło widzieć wreszcie jakąs przejaźnie nastawioną duszyczkę!
<Patrzy na nią swymi zielonymi oczętami.>
mmm... Jak leci..?
x_x

Hermiona Granger

A czy spotkałaś jakąś wrogo nastawioną?
U mnie wszystko w porządku... A u ciebie?

-.-"

//O raju.. jakie długie posty ja pisza xD//

Pieczarka

ach, z tymi wrogimi różnie bywa...
Czasami nawet ja jestem przeciwko sobie...
Ale owszem, spotkałam.
//Choćby mój ukochany sąsiad zza ściany//
<uśmiecha się szerzej>
A u mnie...
hm... W porządku.
Nawet cnoty zaczęły kiełkowac w mej duszy niczym szczypiorek w doniczce...
<hah. jakie porównanie, panno P.!>

Hermiona Granger

Różnie bywa.. Nieraz trzeba najpierw walczyc z sobą aby moc walczyc z sobą.
<zalewa herbatki wrzącą wodą. Jedną bierze sobie a drugą podaje Pieczarce.>
To dobrze. Widze że masz dobry humor... Cieszy mnie to...